Page 50 - Management_agricultural_drought_2561

43

ภาพที่ 3.5 รูปแบบของฝนและอุณหภูมิที่ผิดปกติในปลานีญา
ที่มา : กรมอุตุนิยมวิทยา (2546)

3.3 งานวิจัยที่เกี่ยวของ
3.3.1 งานวิจัยเกี่ยวกับปจจัยที่สงผลตอความแหงแลง
ฐิตวดี (2546) ไดศึกษาปจจัยคุณลักษณะของพื้นที่ที่มีอิทธิพลตอการเกิดพื้นที่แหงแลง ในเขต
จังหวัดเพชรบุรี โดยใช การวิเคราะหสมการถดถอยพหุแบบขั้นตอน (Stepwise Multiple Regression

Analysis) ที่ระดับความเชื่อมั่น รอยละ 95 (P<0.05) และทําการศึกษาประเมินศักยภาพของพื้นที่ในการเกิด
พื้นที่แหงแลง และพื้นที่ที่เสี่ยงตอการเกิดพื้นที่แหงแลงโดยการประยุกตใชระบบสาระสนเทศภูมิศาสตร ผล
การศึกษาความสัมพันธของปจจัยคุณลักษณะของพื้นที่ กับการเกิดพื้นที่แหงแลง พบวาปจจัยที่มี อิทธิพลตอ

การเกิดพื้นที่แหงแลง มี 2 ปจจัย คือความลาดชันของพื้นที่และลักษณะการระบายน้ําของดิน โดยมี สมการ
พยากรณการเกิดพื้นที่แหงแลงดังนี้ Y = 0.946 + 0.0147 (X2) + 0.327 (X6) และ Y = 1.196 + 0.01562
(X2) + 0.204(X6) สาหรับปจจัย ปริมาณความชื้นในดิน, องศาของทิศดานลาด ของพื้นที่, ปริมาณการใชน้ํา
ของพืช และปริมาณน้ําฝนเฉลี่ยรายเดือน พบวา ไมมีความสัมพันธกับการเกิดพื้นที่แหงแลงของพื้นที่อยางมี
นัยสําคัญทางสถิติที่ระดับความเชื่อมั่น รอยละ 95 และจากการศึกษาพื้นที่ที่มีศักยภาพในการเกิดพื้นที่แหง

แลง และพื้นที่ที่เสี่ยงตอการเกิดพื้นที่แหงแลง พบวา พื้นที่สวนใหญเปนพื้นที่ที่มีศักยภาพในการเกิดพื้นที่แหง
แลงชื้นปานกลาง และมีความเสี่ยงตอการเกิดพื้นที่แหงแลงต่ํา และ พบวาในบริเวณ ตําบลแกงกระจาน
อําเภอแกงกระจาน มีศักยภาพในการเกิดพื้นที่แหงแลงมากและมีความเสี่ยงตอการเกิดพื้นที่แหงแลงสูงเพียง

เล็กนอย