Page 61 - พื้นที่น้ำท่วมซ้ำซาก ภาคตะวันออกเฉียงเหนือ

52

3) จังหวัดสุรินทร์ จะมีลักษณะการเกิดน้ำท่วมขังในบริเวณตัวเมือง จากปริมาณน้ำฝนที่ตก
ในพื้นที่แต่เนื่องจากตัวเมืองอยู่ใกล้ลำน้ำสาขา จึงทำให้โอกาสที่จะเกิดน้ำท่วมรุนแรงจึงมีไม่มาก
่
ี
4) จังหวัดศรีสะเกษ เนื่องจากอางเก็บน้ำบริเวณห้วยสำราญมีความจุเก็บกักไม่เพยงพอ
ตัวเมืองมีลำน้ำสาขาไหลผ่าน มีความรุนแรงในระดับปานกลาง โอกาสที่จะเกิดน้ำท่วมรุนแรงจึงมีไม่มาก
ุ
5) จังหวัดอบลราชธานี เกิดน้ำท่วมบ่อยครั้งบริเวณริมฝั่งแม่น้ำมูล ในอำเภอเมือง และ
อำเภอวารินชำราบซึ่งตั้งอยู่ในบริเวณที่ได้รับอทธิพลทั้งจากแม่น้ำชีและแม่น้ำมูล นอกจากนี้ ยังได้รับ
ิ
่
ผลกระทบจากสภาพเกาะแกงธรรมชาติในลำน้ำมูลบริเวณท้ายอำเภอพิบูลมังสาหาร ซึ่งกีดขวางการไหล
ของน้ำ

3.7.3 ลุ่มน้ำชี
ุ
สภาพการเกิดอทกภัยในลุ่มน้ำชี โดยส่วนใหญ่มักเกิดขึ้นปีละ 2-3 ครั้ง ในหลายรูปแบบ
ได้แก่ น้ำท่วมขังน้ำไหลล้นตลิ่ง น้าป่าไหลหลาก และดิน/โคลนถล่ม โดยพนที่ที่ประสบอทกภัยประเภท
ื้
ุ
น้ำท่วมขัง ได้แก่ จังหวัดร้อยเอด จังหวัดกาฬสินธุ์ จังหวัดขอนแก่น ประเภทน้ำป่าไหลหลาก ได้แก่
็
จังหวัดชัยภูมิ จังหวัดขอนแก่น จังหวัดร้อยเอ็ด ประเภทน้ำล้นตลิ่ง ได้แก่ จังหวัดชัยภูมิ จังหวัดกาฬสินธุ์
ุ
ื้
จังหวัดขอนแก่น จังหวัดร้อยเอด และจังหวัดอบลราชธานี ส่วนพนที่ที่ประสบภัยดินโคลนถล่ม ได้แก่
็
จังหวัดกาฬสินธุ์ และจังหวัดชัยภูมิ โดยสามารถสรุปลักษณะการเกิดอทกภัยของแต่ละจังหวัดในลุ่มน้ำชีได้
ุ
ดังนี้
1) จังหวัดชัยภูมิ ลักษณะภูมิประเทศส่วนใหญ่เป็นภูเขาไม่สูงชันมาก เนื่องจากการยกตัว
่
ของที่ราบสูงโคราช ทำให้เกิดภูเขายอดราบกระจายอยู่ทั่วไปตามขอบแองสะสมตะกอนโคราชที่เป็นต้นน้ำ
ของลำน้ำชี จากพนที่ภูเขาสภาพภูมิประเทศลาดลงสู่บริเวณเชิงเขาซึ่งมีลักษณะลาดเอยงไม่มากจนถึง
ื้
ี
ื้
บริเวณพนที่ลอนลาดซึ่งกระจายอยู่ทั่วไปเกือบทั้งลุ่มน้ำชีจนถึงบริเวณที่ราบลุ่มน้ำท่วมถึงของลำน้ำชี
รวมทั้งลำน้ำสาขาสำคัญ ๆ ของลำน้ำชี ได้แก่ น้ำพรม ลำสะพง ลำเชียงทา ลำคันฉู พจารณาจาก
ิ
ุ
ลักษณะภูมิประเทศดังกล่าว มีผลทำให้ช่วงเวลาการเคลื่อนที่ของปริมาณน้ำหลากที่เกิดจากฝนตกหนัก
บนภูเขาใกล้เคียงกับช่วงเวลาของการเคลื่อนที่ของปริมาณน้ำหลากลงมาจากพนที่ลอนลาดลงสู่ลำน้ำ
ื้
สายหลัก ในสภาพเช่นนี้ก่อให้เกิดสภาพน้ำล้นฝั่งและท่วมที่ราบน้ำท่วมถึง เมื่อมีปริมาณฝนตกเพยง 40
ี
ถึง 60 มิลลิเมตรเท่านั้น ตัวเมืองชัยภูมิตั้งอยู่ริมแม่น้ำชี หลังจุดบรรจบของลำน้ำสาขาหลักคือ ลำสะพง
ุ
ลำเชียงทา และลำคันฉู ซึ่งเป็นลำน้ำสาขาขนาดใหญ่ทางต้นน้ำ ส่งผลให้เกิดน้ำท่วมบริเวณตัวเมือง
ชัยภูมิ ซึ่งส่วนใหญ่เป็นลักษณะน้ำป่าไหลหลาก และน้ำล้นตลิ่ง ส่วนปัญหาน้ำท่วมขังในตัวเมืองชัยภูมิ
ไม่รุนแรงมากนัก ลักษณะการเกิดอทกภัยจะเป็นลักษณะเดียวกับอำเภออนๆ ที่อยู่ทางด้านต้นน้ำของ
ุ
ื่
อำเภอเมืองชัยภูมิ เช่น อำเภอเทพสถิตย์ อำเภอบำเหน็จณรงค์ อำเภอจัตุรัส เป็นต้น ส่วนอำเภอที่อยู่
ทางด้านท้ายน้ำของจังหวัดชัยภูมิ จะเริ่มประสบปัญหาน้ำท่วมขังมากขึ้น เช่น อำเภอคอนสวรรค์ เป็นต้น
2) จังหวัดขอนแก่น มีลำน้ำสาขาหลัก ได้แก่ ลำน้ำพอง ลำน้ำเชิญ และแม่น้ำชี ตัวเมืองขอนแก่น

ื้
ตั้งอยู่ระหว่างจุดบรรจบของลำน้ำพอง (ท้ายเขื่อนอบลรัตน์) กับแม่น้ำชีสายหลัก พนที่บนฝั่งซ้ายของ
ุ
ลำน้ำชี ริมตลิ่งจะต่ำกว่าด้านใน โดยมีความลาดเทน้อยจากตลิ่งเข้าสู่ด้านในถ้าน้ำล้นคันกั้นน้ำริมตลิ่ง
ื้
หรือถ้าน้ำในลำน้ำชีมีระดับสูงขึ้นจะทำให้น้ำระบายลงสู่ลำน้ำชีได้ยาก และเข้าท่วมพนที่ด้านในเป็น
ระยะทางไกล ๆ แต่เนื่องจากลำน้ำพองมีเขื่อนอุบลรัตน์เป็นเขื่อนเก็บกักน้ำขนาดใหญ่กั้นอยู่ จึงสามารถ

บรรเทาปัญหาปริมาณน้ำหลากลงไปได้มาก แต่ก็ยังมีลำน้ำสาขาอกหลายสายที่อยู่ท้ายเขื่อนที่นำน้ำมาสู่
ี
่
ลำน้ำพองและเข้าสู่ ตัวเมืองขอนแกน ส่วนทางลำน้ำชีสายหลักซึ่งรับน้ำต่อมาจากจังหวัดชัยภูมิจะทำให้