Page 20 - พื้นที่น้ำท่วมซ้ำซาก ภาคตะวันออกเฉียงเหนือ

11

มีระดับประมาณ +300 ถึง +1,350 จากระดับน้ำทะเลปานกลาง ซึ่งเป็นต้นกำเนิดของแม่น้ำมูล
และลำน้ำสาขาต่าง ๆ จากนั้นพนที่ค่อยๆ ลาดต่ำลงมาทางทิศเหนือสู่แม่น้ำมูล ที่ระดับประมาณ +100 ถึง +150
ื้
จากระดับน้ำทะเลปานกลาง. สำหรับสภาพภูมิประเทศทางด้านทิศเหนือของลุ่มน้ำ เป็นเนินเขาระดับ

ื้
ไม่สูงมากนักประมาณ +150 ถึง +250 จากระดับน้ำทะเลปานกลาง จากนั้นพนที่ค่อยลาดต่ำลงมา
ทางทิศใต้สู่แม่น้ำมูลเช่นกัน ส่วนทางตอนล่างของลุ่มน้ำสภาพภูมิประเทศส่วนใหญ่ยังคงเป็น ที่ราบสูง
และมีทิวเขาพนมดงรักเป็นแนวยาวทางตอนใต้ พนที่จะค่อยๆ ลาดลงไปทางด้านตะวันออกในเขต
ื้
ุ
จังหวัดศรีสะเกษ สภาพภูมิประเทศเป็นที่ราบสลับเนินเขา ส่วนในเขตจังหวัดอบลราชธานี ยโสธร และ
ื้
อำนาจเจริญส่วนใหญ่เป็นที่ราบลุ่มสลับลูกคลื่นลอนลาดถึงลูกคลื่นลอนชัน ความสูงของพนที่โดยเฉลี่ย
200 เมตรเทียบกับระดับน้ำทะเลปานกลาง ลุ่มน้ำมูล แบ่งตามสภาพภูมิประเทศออกเป็น 2 ส่วน คือ
ลุ่มน้ำมูลตอนบน และลุ่มน้ำมูลตอนล่าง มีแม่น้ำที่สำคัญ คือ แม่น้ำมูล เป็นแม่น้ำสายหลัก นอกจากนี้
ื้
ี
ยังมีลำน้ำสาขาต่าง ๆ อกหลายสาย โดยพนที่ลุ่มน้ำครอบคลุมพนที่ในจังหวัดขอนแก่น จังหวัดชัยภูมิ
ื้
จังหวัดนครนายก จังหวัดนครราชสีมา จังหวัดบุรีรัมย์ จังหวัดมหาสารคาม จังหวัดมุกดาหาร จังหวัดยโสธร
จังหวัดร้อยเอด จังหวัดศรีสะเกษ จังหวัดสุรินทร์ จังหวัดอำนาจเจริญ และจังหวัดอบลราชธานี
ุ
็
(สถาบันสารสนเทศทรัพยากรน้ำและการเกษตร, 2561)