Page 70 - Management_agricultural_drought_2561

62

6.2.1 การรักษาและฟนฟูพื้นที่ปาไม

ความสําคัญของปาไมในการเก็บกักน้ําฝน น้ําจะอยูตามเรือนยอดไม ใบไม กิ่ง ลําตน
และไหลลงสูผิวดิน ซึมลึกตามรากไม ชวยใหเกิดการสะสมน้ําในดินและน้ําใตดิน ปาที่มีสภาพความหนาแนน

ทึบมาก จะชวยใหมีการเก็บกักน้ําไวใชไดมากขึ้นดวย และชวยชะลอการไหลของน้ําไมใหไหลลงสูที่ต่ําอยาง

รวดเร็วและรุนแรง (พงศศักดิ์, 2531) ไดเปรียบเทียบอัตราการซึมน้ําผานผิวดิน และความเร็วของน้ําที่
แพรกระจายในดิน พบวาพื้นที่ปลูกมันสําปะหลังมีอัตราการซึมผานผิวดิน 0.69 เซนติเมตรตอนาที พื้นที่ปลูก

ยางพารามีอัตราการซึมผานผิวดิน 1.46 เซนติเมตรตอนาที และพื้นที่ปาไมมีอัตราการซึมผานผิวดิน 1.50
เซนติเมตรตอนาที สําหรับความเร็วของน้ําที่แพรกระจายในดินที่ระดับชั้นดินบน พบวาพื้นที่ปลูกมันสําปะหลัง

มีความเร็ว 26.61 ลูกบาศกเซนติเมตรตอนาที พื้นที่ปลูกยางพารามีความเร็ว 10.08 ลูกบาศกเซนติเมตรตอ
นาที และพื้นที่ปาไมมีความเร็ว 129.86 ลูกบาศกเซนติเมตรตอนาที ปานอกจากชวยเก็บกักน้ําฝนไวในตนใน

ชั้นดิน และอากาศเหนือผิวดินที่อยูในรูปของไอน้ําแลว ปาไมที่สมบูรณยังชวยใหมีน้ําไหลในลําธารตลอดทั้งป

ดวยเหตุนี้ จึงมีความจําเปนอยางยิ่งในการรักษาสภาพปาและการฟนฟูปาไมใหสมบูรณ โดยมี
แนวทางและมาตรการ ดังตอไปนี้

1) การกําหนดเขตพื้นที่ปาอนุรักษ เพื่อรักษาไวเปนปาตนน้ําลําธาร หามมีการใชประโยชนดาน

อื่น พื้นที่ใดที่ถูกบุกรุกตองใหยุติการใชประโยชน และทําการฟนฟูสภาพปาไมใหกลับคืนความสมบูรณของปา
2) ใหประชาชนและองคกรปกครองสวนทองถิ่นมีสวนรวมในการปองกันและรักษาปา

3) ประชาสัมพันธใหประชาชนไดตระหนักถึงความสําคัญและความจําเปน ของการมีพื้นที่
ปาไม เปนภาพรวมของทั้งประเทศ ใหเห็นประโยชนสวนรวมของลูกหลานในอนาคต มากกวาประโยชนสวน

ตนและประโยชนเฉพาะหนา
4) ปรับปรุงกฎหมาย ระเบียบตางๆ ใหสอดคลองเหมาะสมกับสภาวะปจจุบัน และใหมีการ

บังคับใชอยางเขมงวด

6.2.2 การสรางแหลงเก็บกักน้ําบนผิวดิน
การสรางแหลงเก็บกักน้ํา เพื่อรักษาน้ําไวใชประโยชน เปนแหลงทุนน้ําสํารองในฤดูแลงหรือ

ในระยะฝนทิ้งชวง แหลงเก็บกักน้ําจะตองคํานึงถึงความเหมาะสมกับสภาพภูมิประเทศ สภาพทางเศรษฐกิจ

สังคมและสิ่งแวดลอม ซึ่งมีหลายรูปแบบ เชน
1) การสรางอางเก็บน้ําขนาดใหญ อางเก็บน้ําขนาดกลาง และอางเก็บน้ําขนาดเล็ก โดยการ

สรางเขื่อนปดกั้นลําน้ํา ปริมาณน้ําที่เขื่อนสามารถเก็บกักได ขึ้นอยูกับปริมาณน้ําทาที่มีตามสภาพธรรมชาติ
และความสูงของเขื่อนแตละแหง

2) การสรางฝายทดน้ํา เปนการสรางฝายปดกั้นลําน้ํา เพื่อทดน้ําใหมีระดับสูงขึ้น สามารถ
ผันน้ําเขาตามคลองหรือคูสงน้ําไปยังพื้นที่เพาะปลูก

3) ขุดลอก คู คลอง หนองบึง ที่ตื้นเขิน ใหสามารถเก็บกักน้ําไดมากขึ้น

4) สรางสระเก็บน้ําในไรนา