Page 58 - พื้นที่แล้งซ้ำซากภาคตะวันออก

48

ึ
ื
ื้
่
ี
่
ั
ื
ื
ี

และปริมาณน้ำทีมในพนที่ได ซ่งพชทสามารถเจริญเติบโตไดดี ทนตอสภาพแลงได โดยเลอกชนิดพนธุพช
และชวงเวลาปลูกที่เหมาะสม
จากสถานการณชวงตนป 2564 ไมมีฝนตก อีกท้งปริมาณน้ำเค็มเพ่มสูงขึ้น เนื่องจากไมมีน้ำจืด
ิ
ั



ั
ไปผลักดันน้ำเค็มลงทะเล ประกอบกบประชาชนมีการใชน้ำจืดเปนจำนวนมากไมวาจะเปน
ภาคการเกษตร ภาคอุตสาหกรรม และชุมชนเมือง การเพ่มผลผลตดานการเกษตร และปศุสัตวไมวาจะ

ิ
ิ

ุ
เปนเลี้ยงปลา เลี้ยงกง ทำนาขาว เปนตน กิจกรรมเหลานี้ตองการใชน้ำในปริมาณมาก โดยเฉพาะใน
ี
่
ึ
ี
อำเภอบางคลาท่มคาน้ำเค็มสูงมาก ซงสงผลกระทบตอภาคการเกษตรเปนอยางมาก โดยการกำหนด
ื
่
แนวทางการบริหารจัดการพ้นททีมีประสิทธิภาพและเกิดประสิทธิผล และจัดทำนโยบายและแผน
่
ี
ั
การจัดการ พรอมกบการเตรียมความพรอมรับมือปญหาภัยแลงรวมกับหนวยงานตาง ๆ ที่เกี่ยวของ เพื่อบรรเทา
่
และแกไขปญหาภัยแลงทอาจเกิดขึ้นไดเหมาะสมกับบริบทของสถานการณและพื้นที ซึ่งจะชวยลดความสูญเสีย
ี
่
ิ
่

้

ิ
ิ
ทั้งชีวิต และทรัพยสนของประชาชนในพืนทีแลงซ้ำซากไดอยางมีประสทธภาพตอไป

4.2 ขอเสนอแนะ

ี่
4.2.1 การบริหารจัดการพื้นที่เกษตรกรรมทประสบภัยแลง เปนเพียงแนวทางในการปฏิบัติงานเทานัน
้
่
เมื่อนำไปปฏิบัติงานในพนที่จริง ควรมีการปรับเปลี่ยนไปตามสถานการณและนโยบายของพื้นที่นั้น ๆ เพือให

ื้
ิ
ิ
เกดประสทธิภาพสูงสุด
4.2.2 ปญหาเรื่องภัยแลงเปนเพียงสวนหนึ่งของปญหาที่เกิดขึ้นในภาคตะวันออก ยังมีปญหาน้ำทวมที ่
ั
ิ
สงผลกระทบตอพื้นที่ เชน น้ำขึ้นน้ำลง ระบบโครงสรางปองกนน้ำทวมมีประสิทธภาพลดลง สภาพการใช
่
ทีดินที่เปลี่ยนไป เปนตน
่
ั
ี
4.4.3 ในการวางแผนการบริหารจัดการพื้นที่เกษตรกรรมทประสบภัยแลง ควรใชฐานขอมูลรวมกนใน
การปฏิบัติงาน เพือใหการทำงานเปนไปในทศทางเดยวกน และมีประสิทธิภาพมากยิ่งขึ้น
ี
ั
่
ิ
4.4.4 การแกไขปญหาภัยแลงตองไดรับความรวมมือจากทกภาคสวน ทั้งภาครัฐ ภาคเอกชน และ
ุ
ภาคประชาชน โดยเฉพาะประชาชนที่มีทุนและมีพื้นทเพอใหมีแหลงน้ำเปนของตนเอง
ี่
ื่

4.3 ประโยชนทคาดวาจะไดรับ
ี่
ื
ี่
ื้
สามารถนำฐานขอมูลพนทแลงซ้ำซาก เพ่อวางแผนการใชประโยชนท่ดิน เกษตรกรสามารถ
ี
ี

วางแผนการเพาะปลูกพืชใหมีความเหมาะสมตามสภาพพ้นท่ ตามสภาวการณ สามารถคาดการณแก
ื
เกษตรกรในการวางแผนเพาะปลูกพชลวงหนา เพื่อชวยลดผลกระทบ และความเสี่ยงที่จะเกิดขึ้นในพื้นที่จาก
ื

การทำการเกษตรตอไป