Page 38 - การศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างปริมาณน้ำฝนกับความชื้นในดินของพื้นที่เสี่ยงภัยแล้ง จังหวัดสระแก้ว
P. 38

29


                                           ิ
                  สำปะหลัง พบวา ในทั้ง 3 เนื้อดน ที่ปลูกปาลมน้ำมันมีความสัมพันธระหวางปริมาณน้ำฝนกับความชื้นในดินนอย
                                      ี
                  เพราะวาในหลายพื้นทปลูกปาลมน้ำมันในจังหวัดสระแกวมักมีหนาดินเปนหินหรือกรวดอาจสงผลใหคา
                                      ่
                                                                       
                                                                                                ั
                                                                                          ี
                                                                           
                                                                 ้
                                                                      ี
                                                                   ิ
                                                                      ่
                                           ื่
                                                  ั
                                                          
                  ความชื้นที่วัดมีความคลาดเคลอนซึ่งหลกความเปนจริงเนือดนทคอนขางละเอียดนาจะมความสมพันธระหวาง
                                                                               ั
                                                                          ุ
                  ปริมาณน้ำฝนกับความชื้นในดินที่สอดคลองกันมากที่สุดเนื่องจากมีคณสมบติในการอุมน้ำไดดีทสุด รองลงมาจะ
                                                                                               ี่
                       ้
                                                          ั
                  เปนเนือดนปานกลาง และเนื้อดนหยาบ ตามลำดบ
                          ิ
                                            ิ
                         
                  4.2  ขอเสนอแนะ
                                                                                                 
                        4.2.1 ลักษณะเนื้อดินมีความสัมพันธกับความชื้นในดิน ความชื้นในดินจะเปนประโยชนตอพืชมากหรือ
                                                                                                          ี
                  นอยขึ้นอยูกับเนื้อดิน จึงควรเก็บตัวอยางดินไปวิเคราะหในหองปฏิบติการ เพราะเนือดนเปนสมบัตสำคญททำ
                                                                                                       ั
                                                                                                          ่
                                                                                                   ิ
                                                                                         ิ
                                                                
                                                                                       ้
                                                                          ั
                  ใหการเก็บความชื้นในดินไดดีเพียงใด ซึ่งไดคาความชื้นของดินที่มีความถูกตองและแมนยำมากยิ่งขึ้น
                        4.2.2 เนื่องจากเปนการศึกษาความสัมพันธของปริมาณน้ำฝนกับความชื้นดิน ในกรณีที่ฝนไมตกทำให 
                  การเปรียบเทียบความสัมพันธคอนขางยาก จึงควรติดตั้งสถานีตรวจวัดอากาศในแตละพื้นที่ศึกษา
                                                           ี่
                                           ุ
                                                                                                    ิ
                                                                        ี่
                        4.2.3 พื้นที่ศึกษาบางจดโดยเฉพาะพื้นที่ทมีสภาพการใชทดินเปนพืชไร มีการเก็บเกี่ยวผลผลตระหวาง
                                                                      
                  ชวงที่ทำการศึกษา อาจมีผลทำใหคาความชื้นดินที่วัดไดมีความคลาดเคลื่อน เนื่องจากสิ่งปกคลุมดินมีสภาพ
                  เปลี่ยนไป
                        4.2.4 การศึกษาครั้งตอไปควรเลือกแปลงที่อาศัยน้ำฝนในการเจริญเติบโตจะไดคาความสัมพันธของ
                  ปริมาณน้ำฝนกับความชื้นดินที่ดีกวานี้
                  4.3  ประโยชนที่ไดรับ
                                                                                                           ื
                                                                                                           ้
                                                                             ่
                               
                        4.3.1 ไดความสัมพันธของปริมาณน้ำฝนกับความชืนดินในพื้นทีเสี่ยงภัยแลง เพื่อใชในการหาความชน
                                                                   ้
                  ในพื้นที่ตาง ๆ
                        4.3.2 เกษตรกรในพื้นที่มีการปรับตัวในการเลือกพืชที่ปลูกไดอยางเหมาะสมกับเนื้อดิน สภาพอากาศ
                  เพื่อใหไดรับผลกระทบจากภัยแลงนอยลง ลดตนทุนการผลิตพืชและเพิ่มรายไดจากการปลูกพืชและการจดการ
                                                                                                        ั
                                                                                  
                       
                  ในพื้นทีไดอยางเหมาะสม
                        ่
                                                                                        
                        4.3.3 สามารถนำขอมูลความสัมพันธของปริมาณน้ำฝนกับความชื้นดินมาเปนปจจัยรวมในการวิเคราะห 
                  พื้นที่เสี่ยงภัยแลง
   33   34   35   36   37   38   39   40   41   42