Page 68 - การประเมินพื้นที่แล้งซ้ำซากจังหวัดกาญจนบุรี

59

็
ื่
การปรับโครงสรางดินและเพิ่มชองวางในดินทำใหดินสามารถเกบกักน้ำไวได เพอลดผลกระทบและ
ความเสียหายที่จะไดรับจากภัยแลง
่
ื
้
่
ั
้
4.3.2 พนทีแลงซำซากระดบที 2 เปนพื้นที่แลงซ้ำซากเกิดซ้ำ 4 - 5 ครั้งในรอบ 10 ป
แนวทางการบริหารจัดการพื้นที่เกษตร โดยสรางแหลงน้ำในไรนา ขุดลอกแหลงน้ำธรรมชาติ

เพอใชประโยชนในชวงฤดแลงไดอยางเตมศกยภาพ พรอมทงสรางการรบรูแกเกษตรกรในเรืองของภยแลง
ั
็
่
ื
ู


ั

่
้
ั

ั
ี
ิ่
ื
ซึ่งเปนการเพมศักยภาพหรือขดความสามารถในการรับมอกับภัยแลงรวมถึงควรเฝาระวังและติดตาม
สถานะการณภัยแลงอยางใกลชิด เนื่องจากเปนพื้นที่ประสบภัยแลงคอนขางบอยครั้งประกอบกับพนที่
ื้
สวนใหญเปนพื้นที่ทำการเกษตรนอกเขตชลประทาน และเปนเกษตรน้ำฝน ในชวงแลงจงไมควรใชที่ดิน
ึ

ในการทำการเกษตรแบบพชเดมซ้ำ ๆ รวมถึงพจารณาการปรับเปลยนการปลกพชชนิดอนทใชน้ำนอยหรือ
ี
ิ
ี
่
ื
ื
่
ิ
ื
ู
่
ื้


การผลิตในรูปแบบหรือวิธีการอนที่เหมาะสมกบศักยภาพของพนที่มากกวา เชนปรับเปลี่ยนการผลิตขาว
ื่
ั
ื
ไปเปนพืชเศรษฐกิจชนิดอ่นที่ใชน้ำนอยกวาใหสอดคลองและเหมาะสมกับศักยภาพของพื้นที่และ
ิ่
มีตลาดรองรับ สวนพืชที่มีอายมากกวาหนึ่งป ควรมีการเพมอนทรียวัตถในดินเพอเปนการปรับโครงสรางดิน
ุ
ิ
ุ
ื่
ิ่

ื่

และเพมชองวางในดินทำใหดินสามารถเก็บกักน้ำไวได เพอลดผลกระทบและความเสียหายที่จะไดรับจาก

ภัยแลง
4.3.3 พนทีแลงซำซากระดบที่ 3 เปนพื้นที่แลงซ้ำซากเกิดซ้ำ ไมเกิน 3 ครั้ง ในรอบ 10 ป
ั
้
่
้
ื
แนวทางการบริหารจัดการพื้นที่เกษตร โดยสรางแหลงน้ำในไรนา ขุดลอกแหลงน้ำธรรมชาติ
ั
ั

เพอใชประโยชนในชวงฤดแลงไดอยางเตมศกยภาพ พรอมทงสรางการรบรูแกเกษตรกรในเรืองของภยแลง
ั


ั
้
่
ู

็

่
ื
ซึ่งเปนการเพมศักยภาพหรือขดความสามารถในการรับมอกับภัยแลงรวมถึงควรเฝาระวังและติดตาม
ื
ิ่
ี
ิ
สถานะการณภัยแลงอยางใกลชิด โดยจะสังเกตไดวาพื้นที่แลงซ้ำซากในระดับนี้อาจเกดไมบอยครั้งนักเมื่อ
ื้
เปรียบเทียบกับพื้นที่แลงซ้ำซากทั้ง 2 ระดับขางตน แตปญหาของพนที่เหลานี้คือการขาดแคลนน้ำในชวง

ฤดูแลงเชนเดียวกัน ดังนั้น เกษตรกรก็ควรวางแผนการเพาะปลูกและมีการบริหารจัดการน้ำใหดี
เกษตรกรอาจสามารถทำการปลูกขาวซึ่งเปนพืชที่มีความตองการน้ำคอนขางมากไดตอไป แตควรเพมเติม
ิ่
่

ื
ั
ื

ั
ื
ู
ื
ั

ดวยการปลูกพชหลงนา ไดแก การปลูกพชปุยสด เชน พชตระกลถ่ว ปอเทอง ถวพรา ควบคูกบการใช
ั


ิ่
ื่
ุ
ปุยอินทรียเพอเพมความอดมสมบูรณของดินและปรับปรุงโครงสรางดินใหมีศักยภาพในการอมน้ำไดดีขึ้น
ุ
ั่
ี
ื
การเลือกปลูกพชอายุสั้นและใชน้ำนอย เชน ถั่วฝกยาว แตงกวา ถั่วเขยว และถวเหลือง หรืออาจ
ปรับเปลี่ยนการผลิตมาทำเกษตรผสมผสานเพื่อลดความเสี่ยงทจะไดรับผลกระทบจากสภาวะภัยแลง
ี่
ิ
สวนพชที่มีอายุมากกวาหนึ่งป ควรมีการเพิ่มอนทรียวัตถุในดินเพอเปนการปรับโครงสรางดินและ
ื
ื่
ั
เพิ่มชองวางในดินทำใหดินสามารถเก็บกกน้ำไวได เพื่อลดผลกระทบและความเสียหายที่จะไดรับจากภัยแลง
ิ
โดยแนวทางในการบริหารจัดการพื้นที่เกษตรกรรมในพื้นที่แลงซ้ำซากนั้น อาจพจารณาจากหลายปจจัย

ื่
ั
เพอปรับเปลี่ยนการบริหารจัดการใหเขากบสถานการณและความเหมาะสมของแตละพื้นที่ เนื่องจากยังมี
อกหลายปจจัยที่สงผลตอระดับความรุนแรงของการเกิดภัยแลง ไมวาจะเปนชนิดพชที่แตกตางกน
ื
ี
ั
ี
่
ั
่
้
ิ
ึ
ื

แหลงน้ำตนทุน ปรมาณฝนทีตกจริงในพนที รวมถงวธบริหารจัดการพนทของเกษตรกรทแตกตางกน
่
ิ
ื
่
ี
้
ี
ซึ่งลวนสงผลตอระดับความรุนแรงและผลกระทบที่จะไดรับจากสภาวะภยแลงทังสิน
้
้
ั
